Bir kaç k/adýn var içimde aþktan kalan
Her biri hala meftun, her biri hala acý dolu
Tümcelerin yansýttýðý bir odanýn loþluðunda
Hala kývranýyor
Hala alaþaðý edilmiþ bir izi var alnýnda
Bir o kadar da yaðmur kokulu
Sürgün edilmiþ yüreðimin ayak izlerinde
Bengi düþlerine ilerleyen sessiz bir
Gelecek zaman
Megolaman gülüþleriyle ruhuma yansýyor
Gökten düþen aþk tanecikleriyle
Vazoda kýrýlýyor
Ayaküstü beslenen umutlarým
Sözlerinin ferinden gözlerine okunan hislerle
Çekiyor beni sana doðru aþk
Kendini kanýtlayarak sonsuzluða
Aklýnýn gidip gelmelerinde küçük parmaðýma
Dokunuyor çocuk oyuncaðý sayýlan ümitlerim
Ki o ellerin dost görünümlü bir yüzüyle
Sulara yazýlýyor okunamayacak sensizliklerim
Ve belki de hiç görmüyorsun
Kalbimin yakýnýndaki yaðmur gecelerimi
/Gece dünlerden bir ay-Ben gözyaþýna sürgün bir düþ/
Ululuðun kederinde
Ýçimdekileri anlattýðým bir balýðýn süzgeçlerinde
Denizlerine sisli sokak fenerlerinin uzaklýklarý okunuyor
Bir mahkumun gözlerindeki acýyý,
Onun ko(r)kusunu sürerek dizelerime
Affettiriyor kendini,
Bir ezgiyi susturarak
Üzüntüleri amellerine adet edinerek
Minvalle gökkuþaðýna katýyor siyahýný
Günahýný onada bulaþtýrarak aþký yok etmeye çalýþýyor
Ve karanlýðýna karanlýk katarak
Ýþte görünen yolun sonunda
Sorgusuz bir korku taslaðý býrakýyor seni bana
Avuçlarýmda senden kalma bir kaç çoðalan yoksalara
/Sen mevsimsiz açan bir çiçek-Ben aþkta bülbül misali kamber/
Büyüleyen gecenin saçlarýnda akan zamanýn
Çoþturan ay ýþýðýnda, imkansýz kalýyor uslarým
Edilgen bir þarkýnýn notalarýnda
Müsekkin bir sevda çocuðu kalýyor
Annesinin elini býraktýðýndan beri
Bir mahkumun gizli hayatýný yaþýyor
Aþam bir gecenin karanlýðýnda nefes alýyor
O senin gözlerinin coðrafyasýnda kaybolma c/esaretini tadýyor
Kendine ait sessizliklere inanarak
Ýþte
Görüyor musun/ uyanýyor
Penceremde ikindi yaðmurlarýyla
Boyunlarýnda deniz yosunu bir kolye
Ellerinde gün ötesi amaçlarýn
Binbir geceli hikayeleri kalýyor
Geçmiþ anlarýna yazýlmýþ aþktan öte
Ve bambaþka türküleri olan rengarenk çadýrlý
Kendine ait tertemiz þiirleri olan –deniz kokulu-
/Bilirsin aþkýn çocuðu uyuyorsa
Yalnýzlýk þeytaný ayakta kalýyor/
Nice sevdalý gözlerle
kaybolmamak dileði ile....
26.07.11
(Ýlknur Karaca)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.