tekmili firkat sýðýnýyor evrene
düþüncelerin kaçan bakýþlarý
geçmiþe saçýlýyor tepetaklak
uyku güzelliði
sanki ninni gibi
duygularýn son hediyesi
kanaviçe iþliyorken gecenin ýþýklarý
belleðime sýr veriyor adýn
uzaktan el sallýyor sözde yýldýzlar
nedense
siyahtan yine siyah
hasret telaþýyla kapanan kapý
ardýnda saklanýrken
ilmek ilmek acýlar
biliyorum
aþk müebbetten süzülen mülteci
ruhum vazgeçilmezliðin þevkinde
ki uyanýyor gözyaþýnda saklanan
kum saati
……hoþça kal……
gözlerinin bittiði yerde zaman uçurum
23711
…………………….