herþeyime...
ihtilal sonrasý suskun kentlere döner gülüþüm / ne olur gitme
süngünün deðmediði ten / geceden kuþatýlmýþ tan
tüm meyhaneler taþ plaklarda yalnýzlýðýmý çalar
ve ben bakar kalýrým ardýndan / kaldýrýmlar kaldýramaz kimsesizliðimi
ömrüme giyindiðim bir hoþça kal olur gözlerin
vedalaþýrým senden öte tüm yarým kalmýþlýðýmla
sevgilim imzasýz geçtik bu aþkýn seyir defterinden
kopsun inceldiði yerden hayat
gitsin ay geceden / kum sahilden / yakamoz denizden
kimi sevsem sen olur sevda / sen benden gitme…
kalabalýk yalnýzlýklarý sevemedim / ýssýzlýðýmsýn
kurban ettim dudaklarýna alnýmdaki yazgýyý
sýrf bu yüzden aðzýndaki o yakýcý sunak tadý
bana bilmediðim bir acýnýn önsözünden seslenme
satýrlar vurulur boynuma / cümle mühendisleri yorgun
kapattýðýn her defter arasýnda bir gül olur ömrüm
kuruyarak yok olmaksa kefaretim ölürüm
sana aynalarýn matemini getirdim sevgilim
sarýl dilimdeki türküye / an sonra yiteceðim
dursun durulduðu yerden zaman
gitsin gün tünden / yarýn dünden / bekleme yapan hüzünlerim önden
kimi öpsem dilime düþman olurum / sen benden gitme
bana anonim bir aþk aðrýsý gösterebilir misin?
cönklerde yazýlý bir sevinin yýrtýk yüzü
ve saz þairlerinin tezenesinde durgun yangýn sözü
her âþýk kendi sevdasýnýn mezarýný eþer
bana ellerine kan bulanmamýþ bir katil gösterebilir misin?
duyabilir misin örneðin / dilsiz bir hüznü benimle konuþarak
ve er meydanýnda liyakatince benliðinle vuruþabilir misin?
beni hiçbir tabut kabullenmez sevgilim
yak düþlerimi / savur dalgalara ben böyle silineceðim
varsa taksiratý bu aþkýn / tanrý affetsin
gitsin iman döþümden, cennet düþümden, kutsal meyve diþimden
kime dokunsam cehennemi sarar ellerim / sen benden gitme
güneþ gözlerimde aðlýyorsa þimdi gözkapaklarýmýn suçu ne
baktýðým her yersin / duvarlarýn izi yok
gülüþün uçurum çiçeði / atma beni dudak kývrýmýndan
düþ kýrýðý olur yokluðun / kana kana kanarým
postallarýmý kaybederim / su mu götürür
yusuf yüzlü bir dalga kýyýma vurur
süleyman haber salar kuþlarla
bir i mge daha kaybolur sahilde / bilirim süleyman alýr
anlamam kuþdilinden / eþi kayýp bir acýyla yüzleþirim
bana kala kala bir þiirin enkazý kalýr
þimdi ne yana gitsem sana gelirim sevgilim
bir semazen tennuresiyim / gidersen kirleneceðim
dönsün dönebildiðince dünya sensizliðimin ekseninde
gitsin mavi göðümden, kýzýl kanýmdan, kan damarýmdan
kime aksam yataðýný þaþýrýr ömrüm / sen benden gitme
ben bu aþka maktul olmaya yeminliyim
kalbimdeki en çýkmaz sokakta yalýnayak durdur beni
gülümseyecekse içindeki kýz çocuðu
kulaklarýnda uþþak makamýndan bir akþam ezaný
ve aþk ve huzur ve sükût ve tan/erden doðacaksa
durma bir müezzin çýðlýðýyla vur beni
seni bir sonsözün mahremine hapsediyorum sevgilim
okumam / yoksa tüketeceðim
sarsýn sarabildiðince yaralar tenimi
gitsin an nefesimden / can kafesimden / rüzgâr sesimden
kime çarpsam kendimi sana çoðalýrým / sen benden gitme
gidersen…
annem ölür / babam gider / can çekiþir düþlerim
gitsin bahar iklimimden / sen benden gitme
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.