Gözleri zeytin karasýydý kiminin
kiminin deniz mavisi, elaydý kiminin
kiminin zümrüt yeþili
günahlarý çocuk günahlarýydý, gençlik eksiklikleriydi eksiklikleri
ne affettirmelerine fýrsat tanýdýn günahlarýný
ne kapatmalarýna eksikliklerini
Bir sorun varsa eðer neden halletmiyoruz aramýzda
bu hayatýn manasýzlýðýný biliyor ona mana katabilmek için çýrpýnýyoruz
ve sen her seferinde
ölümlerle parçalýyorsun
-Tanrým, neden bizi
çocuklarýmýzla vuruyorsun?-
Sana isyan etmiyorum biat etmedim ki isyan edeyim
ama merak ediyorum
eðer varsan, niye çocuklarý öldürüyorsun?
Acýyý biliyoruz acýlarla parçalandýk
ama her acýyý da bilmek zorunda mýydýk?
-Tanrým, var mýsýn bilmiyorum
eðer varsan, bana bu þiiri neden yazdýrýyorsun?-
Rüzgârýn taradýðý baþak sarýsý saçlarý vardý kiminin
kiminin kehribar, kumral
at yelesi gibi parlayan kuzguni siyahtý kiminin
þefkat isterdi bakýþlarý
anne göðsünde okþanmak baþlarý
neden kýrýyorsun bileklerini annelerin
çocuklarý neden öldürüyorsun?
-Tanrým, neden bizi
çocuklarýmýzla vuruyorsun?-
Seni ve çocuklarý düþündüm tanrým
derin bir acý ve ruhumda uzun zaman çýnlayacak
kederli bir çýðlýkla
onlarý sana emanet ediyorum
Eðer varsan, diyorum ki
hayatta onlardan esirgediðin þefkati
hiç olmazsa gittikleri yerde esirgeme
ve tanrým, artýk n’olur çocuklarý öldürme…
-Güvercinler, cenazeler
ve sessiz çýðlýklarla yürümeyelim…-