kalin ]Yarýnlar derler ya
Her cümlenýn baþýnda,yarýnlar!
Kimse bilmez aslýnda
Nedir yarýn olacaklar;
Mutluluk mu? Sevinç mi? Hüzün mü?
Sonra acý buhranla uyanýr ýnsan býr baska yarýna
Ve yarýn ,ardýndan yýne yarýn!
Ne olur kýmse býlmez hanelerde
Sený senden daha ýyý kým býlebýlýr ki!
Yalnýzlýga mahkum ettýgýn ruhunu,
Kilitledýgýn kalbýný kimbilir.
Herseye ragmen sadece tebessum edersýn hayata!
Yarýnlara ýnat mutlulugu beklersýn;
Belký hýc ýstedýgýn yarýnýn olmaz ama!
Sen hep beklersýn yarýnýný;
Ilýk bir temmuz aksamýnda,karanlýklara bogulurken sehýr;
YENI BIR UMUTLA HIC OLMAYACAK YARINLARI KUCAGINA ALMAYI BEKLERSIN…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.