Üzerime yaðan acýlarýn saðanaðý
yanýk yanýk tüten öfke çiçekleri açtýrýyor içimde...
Düþüncelerim hayallerimi
kýrgýnlýðým kahkahalarýmý susturdu
bütün duygularýmý kavurup geçti isyanýmýn kor ateþi...
Unuttum
herhangi bir þeye gülümseyerek bakabilmeyi
sevinmeyi, þaþýrmayý
ölümler ve kederlerle örselenen ruhum tüm sevinçleri unuttu...
Benliðimi esir alan kaos
aydýnlýk ve mutlu bir hayatý uzak bir masal kýldý…