bu gece toplayýp kaldýrýmdan sol cebime attým karartýmý, parmaklarýmý aðzýma sokup bir ýslýk çalýyorum kendimin erketesiyim ýssýz sokaklarda kaçmalýyým sensizlik geliyor üzerime!
sana kaçýyorum görmüyor musun yýllarýn içinde düþe kalka koþuyorum caným kýrýlýyor dizlerim paramparça!
kanlý gözlerimi rakýda göremezsin ki þarap içmeliydin kalbimi yerken, ye de bitsin artýk utanarak saklansýn gönlüm bulamayacaðýn yere; boþuna uðraþma mevsimi geçti akasyalarýn ve çok erken zakkum çiçeklerine!
ve biliyorum öptüðüm yerde kaldý dudaklarým yük oldu omuzlarýna.
gidiyorum artýk seni sende býrakarak istediðin makamda çal istediðin gibi oyna; gayrý ressamý olmayacak aþk tablosunun hep boþ kalacak göðsümdeki tuval!
ö.n
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖmerNazmi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.