unut beni sevdiðim, kutsadýðýmýz sevgiyi sil gönül kitabýndan sen de inkâr et sevdayý sus benim gibi aþksýz ol bu âlemde, ilimde yeri yok ki sevmenin yýk tapýnaðýmýzý bir sözle dinden çýkarcasýna çýk artýk sana günah yazýlsa da!
unut beni! derinliðim dilim diriliðim dirliðim… unut beni ve bana gel!
önce sel ol! boð bütün duygularýný kendi kuraklýðýnda çýlgýnca akarak ne anýlara acý ne de kapýna býraktýðým anemonlara… bulut ol güzelim, bulut benim gibi bulut ol sen de!
yalan yok! ben rüzgâra uyup geziyorum gökyüzünde yerdekilere gölge oluyorum semadakilere iskele; bazen de seninle doluyorum yaðmur sanýyorlar aðladýðýmda.
her gün batýmýnda kýzýllýk düþünce gövdeme sevgililer el ele manzara diye seyrediyorlar beni, nereden bilecekler ki senden ayrýyken kanadýðýmý!
ö.n
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖmerNazmi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.