Sevdanın Esiriyim (Gülce/Buluşma)
Ucu yanýk resmimi yýrt at! Unut ismimi,
Kirlenmesin kirpiðin, tozumla býrak beni!
Ne gönül ver ne de an, aþk’a ýrak cismimi,
Sana yalan hülyalar, özümle býrak beni!
Desem ne çare?
Seni yazýp seni çiziyorum bu kuytularda!
Kýlavuzum; tanýma doðan hayali seherin.
Iþýksýzým... Geceler ki karabasan, boðuyor…
Acýtýyor yastýðým; gül idi þimdi diken…
Daralýyor kafesim; sensizim ben,
Sensizim…
Varsýn serçeler öksüz kalsýn, güller goncada,
Ay karanlýk ay suskun, gecem hasret yýldýza!
Virâne yüreðimde han da garip hancý da,
Dil yitirmiþ hüneri, bahtýma kýza kýza!
Ay gülmüyor
Yýldýzlar sönük; ayaz, ruhum donuyor…
Ben sersefil, ben körkütük, ben esrik isyanlarda…
Sana akar tümcelerim,
Üryan gecelerimden…
Þu târümâr gönlümün köþkünde þakayýktýn,
Soldurup renklerini, bana ihânet ettin!
Ýnanmýþtým sevgine, kýymetime lâyýktýn,
Kalbimin efendisi, vuslatta muhannettin!
Ey! Uzaktaki yasaðým,
Yasaktaki hasretim, gönül çeraðým;
Sendin hayâlimdeki,
Resmimdeki, sen…
Sendin gerçeðimdeki,
Ýsmimdeki, sen…
Sen karagözlü hüznüm,
Delikanlým, sen!
Sevdânýn esiriydim, Mecnun’ u sende gördüm
Yýllar önce attýðýn bir ok ile vuruldum!
Bilmez misin sevgili? Hem lal idim hem kördüm,
Bu aþkýn Leyla’sýyým, Þirin’likten yoruldum!
Sendin, gidemediðim uzaðýmdaki,
Sendin karanlýklara mahkûm edenim!
Senle yanar yüreðim, kanar dudaðým
Söyle! Mest’ inle doluyken nasýl durayým?
Dil meleyen kuzusuna, sen dolarsýn baðrýma,
Kýr çiçekleri gibi ekilen otaðýma...
Sarýl hadi bu meftuna, bu tutkuna, vurguna,
Sarýl da tut ellerimi, hapset avuçlarýna!
Sarýl, kýr faylarýmýzý; oynasýn yer yerinden,
Kanadýkça yüreðimiz, aksýn gül damlalarý…
Karýþalým, dolalým bir kaba, benliðimizden
Soyunarak, olalým yine bize BÝZ,
Yeniden!
Refika Doðan-Antalya
not: naçizâne dizelerimi onurlandýran Edebiyat Defteri Deðerli Yönetimine teþekkürlerimle, saygý ve dostlukla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.