Sahile indim bu gece

Sahildeyim bu gece.
Hayli zaman hasret kaldýðým, bu sakin yere,
Barýþmak için geldim, geceden.
Gönlümü esir alan umutsuzluðu, arkada býraktým.
Belki de býraktýðýmý sandým.

Sahile gelen zayýf dalgalar,
Kumlarý okþayan sesleriyle, mest etmekte ruhlarý.
Hele ay ýþýðýnda yakamozlar!
Ne çok özlemiþim muhteþem parýltýlarý.
Sahile yakýn geçerken, gelin gibi süzülen kalamarlar yokmu?
Unutturdular bana, geride kalan sýzýlarýmý.
Bekli de unuttuðumu sandým.

Serin esintilerden korunmak için, paltoma sarýlýrken,
Uzaklara, enginlere daldý gözlerim.
Ara sýra geçen tekneler, arkada çýðlýk çýðlýða martýlar,
Yaþamak için, zorlu bir uðraþtalar.
Mekanlar, oyuncular ve seyredenler deðiþmeden,
Hayat eskisi gibi, devam etmekte.
Belki de ben öyle sandým.

Ben, bu güzellikler arasýnda bile Sen’i anmadan yapamadým.
Seni unutamadým.
Sen, yaþamýn çýkmaz sokaklarýný, bensiz koþarken,
Ben, sensizliðin acýlarý içinde,
Sahile indim bu gece.
Enginlerin serinliði içinde, uzayýn derinliðine doðru yol alýrken,
Yýldýzlar arasýnda, hayalini aradým.
Sýra, sýra zeytin aðaçlarýnýn, denize vuran gölgeleri arasýnda,
Hayaller kurmak istedim, ama kuramadým.
Sen bu gece sahilde yoktun.
Bu gece hayallerimde yoktun.
Bu gece ben, sahilin gizemli dünyasýnda umut ararken,
Hayallerimi unuttum.
Belki de hayallerde boðuldum.

Bu gece sessiz sahilde yalnýzým.
Umut yolculuðumda, sadece seni düþlerken,
Gönlünün misafiri olana dek, bu sahile ineceðim
Sahile indiðim bu gece,
Hayal kuramadan kaldým öylece.
Bu gece ben,
Belki de sahilleri, hayal ettim sadece.



Mehmet Macit 07.11.2010







Sosyal Medyada Paylaşın: