Son Trenler
Doðmasýn yeni bir gün, yaþanmasýn son bahar.
Zalim olmuþ insanlar, kirli oyun kuranlar.
Sevgiye hasret kalpler, çeþit, çeþit yalanlar.
Son treni bekler gönül, bitsin artýk son bahar.
Emekle büyüttüðün, kýymet bilmez kýzanlar.
Aþksýz kalmýþ gönüller, dosta kuyu kazanlar.
Bir mezar yeri çoktur, garip kalýr ozanlar.
Son treni bekler gönül, bitsin artýk son bahar.
Sýra, sýra araçlar, tren misali uzarlar.
Yapýlýr iyisinden, gösteriþli mezarlar.
Arkada kalanlarý, miras için azarlar.
Son treni bekler gönül, bitsin artýk son bahar.
Son trenleri izlerken, gördüm gözlerde yaþlar.
Uzun zaman düþündüm, gerçekmiydi o yaslar.
Macit derki: Ardýmdan, olursa yalan ahlar.
Son treni bekler gönül, bitsin artýk son bahar.
Mehmet Macit 19.04.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.