Kaçtýksa Senden, Sana meyilim… Bu nasýl bir Zýt’lýk… Ne kadar uzaðýna gitsem Yanýnda buluyorum kendimi… Adýný anmayý yasakladýkça kendime, Adýn düþmez oldu dilimden.. Her þey yokuþ yukarý Bir Sen’din yokuþ aþaðý.. Ýstemesem de kayýyor ayaklarým Sana.. Ýstemsiz gibisin.. ama istekli… Sessizliðe sýðýndým… Sensizliðe sýðýnmak istememiþtim… Her þeyi kabullendim ama, Sensizliði hak etmemiþtim… Kendime sorduðum tüm sorulara Piþmanlýðým cevap veriyordu.. Ama Sen’li yaným Hiç Susmuyordu.. Hiç dinlemiyordu.. Zamana yenik düþmüyordu yüreðim… Ýþte dimdik ayaktaydý yolunda… Sessiz, susuyordu Sadece duyabilene konuþuyordu.. Ve iç çekiþlerim yerini Ýç döküþlere býrakýyor artýk… Geç/e/mediðim… Soðuðum kesildi geçemedim.. Atamadým yüreðimden… Kaderim, Yazgým… Düþemedin.. Umutsuzluðum… Umutlarým yok artýk… En iyisi öldürmekti hepsini… Umutsuz kalayým hep… Anladým ki, Umutsuz yaþanýyormuþ asýl.. Umut baðlamak en büyük hastalýkmýþ… Ne olursa olsun.. Yüreðimi kanatan gülün dikeni sökülmüyor… Ya gülü atacaðým, Ya da dikeni kanatmaya devam edecek yüreðimi.. Ama ben Senden yine de Geçemeyeceðim.. Geride býraktýðým liman yok olsa da.. Hatta o liman hiç olmasa da.. Okyanusta yalnýz baþýma bir liman olduðuna Ýnanmakta güzel…
OnYedi-Þubat-ÝkiBinOnBir-18:30 Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.