ÇÖZÜLMEDİ BUZ

/alýnlarýndan vuruldular
kalemden düþen sözdü mermi/


iki, eþittir bir
olamadýk ki biz
þimdi
kalemlerle özlem dokuyor kalbimiz…

eli yüzü leke/siz insanlar
temizlenmiyor/ temize çekilemiyorlar
Tanrý adýna seçilenlerin kiri çýkmýyor üzerlerinden

tarihler biçim deðiþtiremiyor
zaman aþýmýna uðramýyorlar
hayâlkârým hürriyetin geleceðinden
“elleri var özgürlüðün”*

feleðini þaþmýþ
ýssýzlýðýnla kederli
o gün /de doðup, bitmeyen gecenin
harlý gözlerinde kan

sýkýyor boðazýný sarmaþýðý
sarý bozkýra vuruyor sýr
kamaþýyor gözü
ve bozuluyor sukûnetin hükmü
çýkýyor açýða izler
çýðlýðý boðulanlarýn hâtýralarýyla
zangýrdýyor toprak


ve sonra
durup durup saplanýyor yüreðimize
içimizdeki hançer
saçýlýyor ortaya
kaybolmuþ zamanlarýn kokusu
düþmüyor karanfillerden çiy…

karanlýðý aydýnlýk bilenlerin
beyinlerinde tutuþan kin
can yakan, can alan cellât a t e þ/ ten kalan
þifâ bulunmaz hiçlik!


/acýnýn elleriyle tutulmuþ yollar
sevincin sesini duyamýyor yanýk yürekler/

gündüz yoksulluðu
arkada kalanlara miras
ezgileri daim hicaz
döner durur /demlenir
ayný acý suda söz...

sürer sonbahar sayýklamalarý dilde
bahar uyanmayacak belli
hep ayný mevsimdeyiz tarihte
tükenmeyen anýzda
yeþillik kalýr mý ki ?

ýþýk sýzmaz, umut yok
cana gelmeyecek bahar
hiçbir göze sýðmýyor kocaman ölülerimiz

/þiir mahzun
þair, koca çýnarlarýn gölgesinden yoksun/


Sývas’ýn boðazýna
dolanmýþ yaðlý urgan
derisinde kara is
daðýlmýyor sýkýntý bulutlarý
taþ çatladý sabýrdan

/bin kez secdeye dursalar
silinmez günahlar
insan denmez mahlûkattan/


uzaklarda idi ateþ
yaktý tamam yakýnlarý
buza kesti Anadolu
çözülmüyor çözülemez…

kazýnmýþ bir kez taþýna
akan kan ayný yerde
silinmez/ silemezler
unutmaz ki tarih aklý!


Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký,þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

*Oktay Rifat



Sosyal Medyada Paylaşın: