Ağlamasana be kadın. Makyajın akacak !

Yüreðimin raflarýndan indirdim seni.
Tanýmak istedim bir kez daha.
Onca kabuk tutmuþ yara gördüm ki sayýsýzca.
Meðer ne kadar sen imzalý yaralarým varmýþ senin adýna,
Bir sevda arayýþýndaydý aslýnda yüreðim.
Senden gelecek yarasýzýndan beresizinden bir sevda.
Her rafa yerleþtirdikçe seni, tozlularýn arasýna.
Ýki damla yaþ dökülür kirpiklerimi ýslatýrcasýna.
Uðruna bu kadar yara baðlamýþken bu beden,
Anlamam ki daha arayýþlarýn neden?
Tek bir ifadeydi aslýnda o rafa sýkýþtýrmak istediðim.
’Seni Seviyorum’lu cümleler duymak senden.
Yeniden sýkýþýyorsun indiðin yere.
Artýk raflara sýðdýramadýðým bu yaralara bir ilaç gerek.
Bahtiyar ol yar.
Bana yine mutsuz bir son gelecek.
Þimdi mi?
Ýstemem aðlama artýk.
Geçen geçti, olan oldu ’biz’ diyemezken.
Sen bilmem kaçýncý borun pazarýndayken.

Islatma artýk kirpiklerini be kadýn. Sana kim inanacak !
Aðlamasana be kadýn. Makyajýn akacak !


Hakan Özalp...
Sosyal Medyada Paylaşın: