tanýsýzlýðýn uç hayallerinde
kimseyi tanýmýyor evren
hem sýcak hem sarý
asýlmýþ eskizler
zincire sevinen
mevsimler gibi
elbisesiz haziranlarýn koynunda
ter ki diyar sayýklamalar
öyle muhtaç ki
tabiat gökyüzünün derdine
bir de düþkün
kýrmýzý sevdalar gibi
özündeki kendi geleceðine
ah
sanki rehin kalmýþ geçmiþin bakýþlarýnda
anlam karmaþasý
ey sevgili
sessizce hýçkýrma zaman aþýmlarýna
kör saatlerin kalabalýðýnda
düþlere sesleniyor
duygularý gören imleçler
.....