Ekvator’dan kutuplara kadar, Sussun herkes.. Sen konuþurken… Seni duyduðumda isyan kokar bulutlar Doðu’dan Batý’ya kadar…
Bu kadar Ses içinde basit bir inlemeydi Aþk/ýn, Her þeye kapatýyordum kulaklarýmý. Ve býrakýyordum teker teker, Tuttuðum tüm elleri.
Bizim Mevsimimiz beþ mevsimdi. Hüzün diðer adýmýz, Umut çiçekleri topraðýmýzdý. Uzaklaþtýðýnda Benden , Güneþ’in gölgede kalan yaný olurdum.
Dar vakitte bulup, Tez vakitte yitirdiðimsin. Dünya’nýn Sevgisini içime alacak kadar, Tüm dünya kadar Özlemimsin.. Sensiz Cennet istemem diye Cehennemde Yandýðýmsýn.
Hüzünlere isim bulamýyorum, bu aralar,.. Sen.. diye baþlayýp, bitmeyen cümlelerim var. Geceyle, Gündüz’ümü, Karýþtýran bir Yan’ým var…
Sen Ben’im olamadýðým diðer Yan’ýmsýn.. Gözlerimi yumduðumda, Açabilen. Sen benim Hýrsýz Yan’ýmsýn… Çýplak Ruh’umu giyen.
Onca Sevgi’yi aldýn Ýçine. Nefret yan’ýmsýn.. Yüzlerce kez Yanýlsam da Sen de, Tekrar Kan’dýðýmsýn..
Doðrum, Yanlýþ’ým.. ….. Yara’msýn…… Yarým’sýn… Öyle bir Yara’sýn ki… Ne Kanamaktan býkar, ne sarmaktan usandýðýmsýn… Sen her þeysin… Her þey de Ben’sin…
Nevin Akbulut YirmiYedi-Haziran-ÝkiBinOnBir*18:50
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.