evrendeki sýradanlýða dökülürken
gece mevsiminin boþ yüzleri
susar gökyüzü rolleri
tanýklýk etmeden kuzey yýldýzý
nefessiz kalan rüzgarlara
karanlýðýn sesinde
ipsiz uçurtmalar uçar
dokunurken
engelsiz yüreklere evham
bezenir hüznün dansý
göz pýnarlarýndaki hasretin ervahýna
saatlerin vefatýyla
nöbete durur öykülerin baþaktörleri
oynanýrken
bulutlarýn siyah saçlarýyla gölge oyunlarý
çoktan saklanmýþtýr
masumiyetin elinde gece fenerleri
nedendir
sýzýverirken usulca ayýn yüzüne tereddüt
çokça alýþkanlýklar ölüyor
kýymetinde gecenin
ah sevgili
ne demeli
dokunurken tomurcuk renkler ruhumun avlusuna
bir sevdanýn rotasýyla
gidiyor gönlüm bayýr aþaðý ýþýksýz uçurtmalarla
.......