KOVALAMACA

Aralýyorken kýzýl perdelerini
Bu gün yine güneþ doðuyor
Uzatýyorken âleme ýþýklarýný
Yine bir geceyi daha kovalýyor

Her aðýzdan ayrý bir ses geliyor
Yeniden kapýlarý açtýrýyor güneþ
Her kafada bir dünya dolaþýyor
Kimi suskun, kiminde bir telaþ

Ardýnda iri kýyým kaynanasý
Bir kadýn çocuk arabasýyla ilerliyor
Gelininin omuzuna atmýþ elini
Nefes nefese ayaklarý direniyor

Erkenden atýlmýþ sokaklara
Küçük bir kýz köþede dileniyor
Dilenirken yalvarýyor insanlara
Etrafa bakýnýp hayata güceniyor

Nefes nefese kuyruklar çoðalýyor
Hýzla geçiyor þehrin otobüsleri
Uzaktan bir baðrýþmadýr geliyor
Art arda raks eden düdük sesleri

Poþetine topluyor sebze atýklarýný
Çöp tenekesi gölgesinde bir adam
Ne gören ne iþiten var çýðlýklarýný
Kimin haberi var bu sessiz dünyadan

Bir sessizlik çöküyor þehrin sokaklarýna
Ateþ düþtüðü yeri yakaraktan gidiyor
Bir cenaze arabasý, ardýnda düðün alayý
Bir kovalamaca, takýlmýþ kartalýn kanatlarýna
Ne garip acýya feryada bakaraktan gidiyor

Mustafa CEYHUN












Sosyal Medyada Paylaşın: