Korsan kara büyülerin ele geçirdiði sema,
Gök mavisinden sýyrýlýp, çalarken siyaha,
Saklandý doðurduðu þimþeðin kývýlcýmýna
Ve salladýðý alev topu kýlýcýyla
Katliam baþlattý acýmasýzca;
Kendi yüreðine kelepçeli, tutsak ruhuma…
Kirpiklerim, gözlerinden çektiði simlerle ördü
Aðaçlarýn sabah damlalarýný…
Elanýn ekvator yaðmurlarý
Yeþil çizgiler doldurdu tuvale.
Sýrça bir köþk yükseldi ateþ çemberi temelde
Ve saman çöpleri üstünde…
Alev seli arzdan fokurdadý,
Ýkinci tufaný dünyaya saldý.
Nuh da yoktu bu kez ortada,
Canlýlar avaz avazdý yangýn anýnda.
Çatladý kâinat, uçtu semaya,
Korkunç kâbusumun çýldýrmýþ haykýrýþýnda…
Gökyüzü yine mavi,
Gülümseyen bakýþlarý alev yeþiliydi.
Uçuþmuyordu semaya aþklar;
Zira sevgi, yangýn þehidiydi.
Yýldýrým renkleri acýmasýzca yutuyor,
Hiroþima atom cüceliðinde kalýyordu.
Çayýrlardaki kuþ ötemiyor,
Gökyüzüne göz kýrpamýyordu.
Sonsuz bir zifiri geceydi baþlayan.
Kalan mý?
Serabýn cimri damlalarla sunduðu,
Bir avuç su idi avuçlarýmda
Kana kana içtiðim…
Þiir ve Seslendirme : Turgay (Suskunbiradam)