sevda türküsü yankýsýdýr cümlelerimden boþalan aðýt
yaðmuru senden sonra da içtim
senden sonra da çaldým gülün rengine gözlerini
acemi günde gecenin diriliðine
bugün de gelmedi ellerin
küçük umutlara serpiþen yontuda
kapkara aklým
ateþi hatýrlar
anýdan açlýk serer bulut
suda seken anlarýma
kim öperse öpsün duasýz aynanýn masalýndan
vakitler suç
uzunca ömrümün koynunda
ki
dile düþen ayrýlýk
destan coðrafyada
sokaklarýn tenime her kývrýmý
kederin bacaðý gibi uzar takvimlere
düþerim duvarlara/
baðýrsam
kimse duymaz yüzünün sýðýnaðýnda sesimi
þarkýlarda rüzgarlý melodi
kanatlarýnda yorgun uçmalar
uykusuz düþün
suretine serilen kapýlarda yalnýzým
fýrtýna tozuyla yuvarlanan odam
herþey darmadaðýn
herþey ansýzýn soluðumda incelen
büyüyen daðlarýn merhabasýný kucaklar ayrýlýk
kaþlarýný hiç çatma baba
ölüyorsun diye
yüreðimin gövdesinde
ben kendimi asýp gidiyorum
gölgeme...
güneþi hiç görmem omuzlarýmda
iki adýmda bir ayaklarým uçurum
dualarýma sessizliði koyun
çocukluðumu biraz
içimin boþluðuna sýçrayan yazgým
ne çok þey koparýyor böyle
yumak duygularýmdan
halbuki
seni içerken
yaðmurun ellerine bugün de gelmedi gecen