BEYAZ YAĞMUR
BEYAZ YAÐMUR
Hiç bitmeyen bir sensizliði düþünüyorum
Kýzýllýðý kendine gebe býrakmýþ bir göðün altýnda
Beyaz bir yaðmurun istilasýnda
Yine seni seni düþünüyorum…
Her tarafým bembeyaz, ruhumla anlaþmýþ gibi
Koyun koyuna, dudak dudaða bir ten seçimi sanki
Öylesine hoþ, öylesine farklý bir beyazlýk ki
Hayatý bir baþka farklý kýlýyor
Bir baþka münezzeh sanki
Aðaçlar desem beyaz yaðmurla niþanlý gibi
Öyle bir samimiyet kurmuþlar ki kýskandýrýyorlar beni
Kýzýl bir gök, beyaz bir yaðmur ve delice aþk dolu aðaçlar
Ýþte yine düþtün gönlüme bak yine düþündüm seni
Beyaz yaðmur soðukluðunu tenimde hissettirdiðinde
Senin yokluðunu düþünürüm
Kendimi kýzýl göðün yerine koyarým senide beyaz yaðmurun
Sende bir zaman benim içimdeydin
Ama þimdi senin yokluðunu aðaçlara daðýtýyorum
Bir o kadar sessiz, bir o kadar masum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet Kardelen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.