’Dokunduðun her yer,
Gidilmeyen yitik bir adrestir’ (Alýntý)
Karambole yuvarlanmýþ bir sürgü haritasýydý sevgim
Göstergelerin tümü yüreðin sesini dinlerken
Yollarýn karanlýktan çýkmayacaðýný anlamýþ gibi
Kendi çýkmazýnda sessizce geliþini bekliyordu
Senden uzaktý tüm pusulalar,
Kendini gizleyen bir nehrin, göðe b/akýþý gibi
Gözlerine bakýyordu þimdi sensiz yalnýzlýklarým
Kaygýsýz, nefretsiz ve bir o kadar da sevimsizdi
Bekleyipte umamadýklarým
Biraz da kuþ muzipliðindeydi sana yazýpta okuyamadýklarým
Sýð hecelere fýsýldýyordu bütün ümitlerim sensizliklerini
Birgün, ufak bir zaman dahi olsa göreceðini umuyordu,
Gözleri hep ufuktaydý,
O gurbete çýkan gözü yaþlý aþýklar gibi
Hep bir þeyler umuda yol gösteriyordu
Kalbinin temiz olduðuna inanýp,
Aþkýnýn deðer biçilemez yapýda olduðuna kanaat ediyordu
Ve aklýnýn kumsalýnda yatan düþüncelerini bile ‘senle dolduruyordu
-Akýl gitmiþti, aþk gelince
Söz bitmiþti, gözleri gözbebeklerine düþünce
Olgunlaþmaya baþladýðýnda senin için kalbinde yetiþtirdikleri
Artýk daha bir emindi sevgisinden
Seni arzuluyordu
Sen kokan geceleri düþlüyordu bir bir
Ve askýda kaldýðýnda güzel düþünceleri
Kimi zaman
Kalbine bir ‘aþk diye yalvarýyordu
Acýsýyla cebelleþiyordu
Düþtüðü kuyudan çýkmak istercesine
Týrmanýyordu hayat yolunun merdivenlerini,
Yukarýda senin varlýðýný umarak
Elinden tutacaðýný arzulayarak
Arþýnlýyordu kalbinden avuçlarýna dökülen
Bütün gerçekliklerini
Ve haritalarýn seni gösterdiði bir ömrün pusulasýnda
Seni arýyordu yýllardýr
Görebildiði sýnýrlý þeylerdi, sen yoktun onlar arasýnda
Ve sen tükeniyordun bu sahilin kenarýnda
O seni ararken kayboluyordun bilinmez kasabalarda
O bulamýyordu ve sen bitiyordun yavaþ yavaþ
Þimdi çaresizdi elleri
Þimdi sessizdi heceleri
Þimdi buðuluydu gözleri
Senden baþkasýný görmedi
Göremedi
Göremedi
Çünkü
Kalbi(m)
Seni
Seçmiþti.......
20.06.11
(ilknur karaca)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.