Piþmiþ aþýma yine durmayýp su katarsýn, Görmüyor musun kader, ham olan özüm piþmiþ! Yedi iklim dolaþýn bir kozanýn içinde, Ýçin, demlenin, dedin; þimdi niye yutarsýn?
Dalýna kondurmadýn bir gülün, ne betersin! Hançer mi saplasaydým avcý gibi dalýna? Hem suçlu hem güçlüydün, aldýrmadýn halýma! Halý mý insan mý bu? Üç kuruþa satarsýn...
Taþ kaya mýsýn kader, niye küt küt edersin? Ben gibi aðla sen de, yýkarak bendini taþ! Ýntizârým sanadýr, aþký haykýramadým, Hay ki hay! Kýramadým... Bu döngü sona ersin!
Refika Doðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
RefikaDoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.