Dünya bir saatli bomba. Ýçinde týkýr týkýr iþliyor bir þeyler. Saatin kaç olduðundan habersizce, Uðraþýp duruyor insanoðlu. Bir ironi doðuyor bu noktada; Zaman daraldýkça, Ýnsan olabildiðince geniþliyor.
Acaba dünya mý patlayacak, Yoksa insan mý?
Sosyal Medyada Paylaşın:
nuh Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.