BELKİ- KISMETSE

yine siyah aðdý gökyüzü bugün
topraðýn çehresinde okunmayan
ham bir hayâl saklý yeþil
olgunlaþmaz diyorsun kendince!

saðýr sessizliklerde dillenen
içre kavýný býrakmýþ
mayasý ekþiden sözlerle
alacakaranlýðýndan geçenleri görüyorsun þimdi

güneþ tutuldu varsay
bir zaman sonra
döner yýkar saçlarýný yine
sallanmasýn umut direðin
içindeki yüzde
gülüverir kar altýndan kardelen
saflýðýnýn rengiyle
biter hicranla hüsranýn kardeþliði o an

ne biriktirirsen biriktir gözünde
deðiþmezse içindeki yolculuk
ve gidiþler vardýkça kendine
ederi aynýdýr uzak kýyýda da
bilmelisin, bu bir yaþam kuralýdýr

sen, araftaymýþsýn gibi çabala
ancak yorma kalbini
zamaný geldiðinde
zemheri gözlerinden
dökülür hazan örtüsü

yaþamak hep bugün/ de
cemre provasýdýr yarýna
durduðun yer, yarý aralý kapý arasý
olsa da
aklýnda tut yarýnýn belkisini
kýþ’ta seferi olduðunu düþün
evine döneceksin
gelecekte / bahar içindedir kýsmetse!…



( hayat duvarýný aþmak kolay deðildir; o ucundan, sen ortandan kýrýlýyorsun çoðu zaman…)

Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir








Sosyal Medyada Paylaşın: