*Gönül Muhasebesi
Gel ey gönül vazgeç artýk gittiðin yol hak yol deðil!
Can dediðin bir üfürüm, o mu seni burda tutan?
Giderek düzelir deme zaman öyle pek bol deðil…
Kendine ver çeki düzen, Allahtan kork, kuldan utan!
Baharda yeþildi dallar rengârenk çiçekler vardý!
Yaz gelince o çiçekler ne tatlý meyveler verdi…
Hazan geldi, soldurdu hep, rüzgârlar saçtý savurdu!
Güzellik mi kaldý bir bak, zamandýr öðütüp yutan...
Geçti devrin, geçti iþte, var mý maziden kýrýntýn?
Gönül hiç yaþlanmaz deme o senin hüsnü kuruntun!
Her þey zamanýnda güzel, geçti mi kalýr süprüntün!
Unutkanlýktandýr belki o dur seni hep avutan...
Hep diyorum dengine bak, davul kadar olamadýn!
Onun sesi uzaktan hoþ gönül hiç ders alamadýn...
Her kes verdi çeki düzen sen kendine gelemedin!
Bir sen misin geçmiþini bu kadar çabuk unutan?
Aþkýn yaþý yokrur amma o gençlikte hayat verir!
Her yaþýn ayrý tadý var, her yaþ baþka bir tat verir.
Tabiatýn kanunu bu, kâmil olan hasat verir!
Yaradan böyle emretmiþ yok ki senin bunda hatan...
Sakýn sýkma tatlý canýn, cürmün ne ki, ne eylersin?
Kader denen bir konu var beþersin boyun eðersin.
Ýþte geçip gitti yýllar artýk hüzzamdan söylersin...
Böyle söylenmiþ þarkýlar böyle yazýlmýþ hep notan!
Býrak güzeli ey gönül, sen heybeni sýký doldur!
Gönlün güzel olsun yeter cennetin hurisi boldur...
Zamana hiç çalým atma bu yol vazgeçilmez yoldur!
Kim kalmýþ ki bu âlemde, ayný yere çýkar rotan...
Antalya–2011
Bir tefekkürden arda kalanlardan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.