*Kýrgýným
Hocam, benim zorum seninle deðil,
Senin el verdiðin toya kýrgýným...
Sen orda kahrýndan tuz buz ol daðýl,
Ben de, bu duyarsýz soya kýrgýným!
Konuþuyor öyle, tam lâfebesi,
Bir düðmesi yok ki, kýsýlsýn sesi...
Hocam, senden güçlü bunun nefesi,
Atýp tutan selvi boya kýrgýným!
Sýkýp dururuyorlar, hep kuru sýký!
Tüm münafýklarla, pek sýký fýký.
Cayýrtý sardý bak, bütün afaký...
Yaptýklarý o goy/goya kýrgýným!
Tesettür, mesettür, aslýnda hava,
Hep ayrýmcýlýktýr güdülen dava...
Hocam, sen öðrettin bunlarý ava,
Din ile toplanan, oya kýrgýným!
Hani demiþtin ya:’’Hakk bir, avrat dört
Bir baþýný deðil, her yerini ört! ’’
Artýk seninkiler yapýyor flört,
Saklý çimdikleri, koya kýrgýným!
Kimi veli dedi, kimi peygamber!
Her gün yön deðiþir, sanki devramber,
Dokunduðu koksa, hep misk-ü amber
Çiçeðine akan, suya kýrgýným!
Kýrýyor milleti, özür, mözür yok...
Ortalýk gerildi, yurtta huzur yok.
Halk için icraat, hâl-i hazýr yok,
Ben bu gailesiz, huya kýrgýným!
Pervaneye döndük, ýþýða koþtuk!
Ne kadar oy varsa verdik de coþtuk!
Þimdi ne olacak, billâhi þaþtýk?
Iþýða, ampule, duya kýrgýným!
Antalya-2011
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.