ayný öyküdeydi
yaþam ve yaþamak
býrakýlmýþtý bize
gölgelerimizin izinde kýrýk sevgiler
buruk mevsimlerde dönüyordu
çiçeklerin özgür dansý
kahýrlarýmýzdan dökülüyorken kýrmýzý yapraklar
özlemenin harareti ýlýman
kýrýlgan hislerde
öðrendiðimiz yüzeysel sessizlik
umarsýzca yabanýl umut veren yarýnlar
bir buruk tat
býrakýr damaðýmýza yaþam ayrýntýlarý
saklamýþtýk sessizliðe
yanlýþ savaþlarda ömürden ayrýlan baharý
iþte þimdi geziniyor
yaþamanýn meridyeninde
gün gün düþülen
öykünün son paragrafý
.....
.....