KEMAL KARAER BEYE İTHAFEN

Seninle Rabbim beni tanýþtýrdý çok memnun oldum,
Dostluðun ve içtenliðin ile yürekten samimi oldum.

Yalaný bilmedin kimsenin arkasýndan konuþmadýn,
Arkadaþlarýný yolda býrakýp ortalýktan savuþmadýn.

Yaþamýn ile haktan ve adaletten asla ayrýlmadýn,
Arkadaþlarýnýn birini diðerinden üstün tutmadýn.

Sen iyi bir idarecisin Allah size hiç zeval vermesin,
Allah dualarýný kabul etsin elini hiç boþ çevirmesin.

Öðrencilerin için gece, gündüz demeden çalýþtýn,
Onlarý yükseköðrenime göndermek için uðraþtýn.

Hakkýn rýzasýný, daima nefsinden en önde tuttun,
Fakir fukara demedin, bütün çocuklarý okuttun.

Ehl-i sünneti sevdin, sünneti hayatýna uyguladýn,
Bid’ât ve hurafelerden uzak durmayý vurguladýn.

Elbisesi olmayan öðrencine, elbiseler giydirdin,
Fakir ve fukaranýn çocuðunu muradýna erdirdin.

Sen ki tevekkül ederek dayandýn, yüce Rabbine,
Ýbadetlerini hiç eksik yapmadýn, sarýldýn dinine.

Cemaâti býrakmamak için elinden geleni yaptýn,
Tevhidin kulpuna sarýlýp bir olan Allah’a taptýn.

Gece gündüz demeden Ýslam için coþtukça coþtun,
Hasta halinle bile ezan okununca camiye koþtun.

Sevdiðini Allah için sevdin, kimseyi hiç kýrmadýn,
Hakkýn yolundan yürüdün, batýl yola uðramadýn.

Ýmam Hatiplerin baþarýsý için hep koþtukça koþtun,
Allah’ýn rýzasýný kazanmak içinse coþtukça coþtun.

Yorulmak nedir? Bundan sen, hep uzak durdun,
Amansýz hastalýðýný unutup okulun oldu yurdun.

Öðrencilerin yataklarýnda üþüyünce yerinden kalktýn,
Yanlarýna koþarak üstlerini örtüp nur yüzlerine baktýn.

Ýmam Hatip ruhu, kuþatmýþ senin temiz kalbini,
Meslekçiler bile bu sevgiden senden kaldý geri.

Hizmet aþkýnla durmadan hep didindin, çalýþtýn,
Ýmam Hatiplerin baþarýsý için okul okul dolaþtýn.

Gece üçte pansiyona giderek onlarý hep yokladýn.
Kendini ilme adayarak cennet bahçesini kokladýn.

Üstü açýlan öðrencin üstünü, baba þefkatiyle örttün,
Onlar mýþýl mýþýl uyudukça içten içten hep güldün.

Öðrencilerine Ahlâklý ve terbiyeli olmalarýný söyledin,
Hocalarý görünce onlara selam verilmelerini söyledin.

Kötü alýþkanlýklardan hep uzak kalmalarýný istedin,
Onlarýn, okulda iyi birer öðrenci olmalarýný istedin.

Sen, hak yoluna gittin iþini güzelce severek yaptýn,
Arkandan söylenen dedikodulara ise hiç bakmadýn.

Öðrencilerden sana gelen problemleri bir bir çözdün,
Onlarýn kalplerine, sevgi tahtlarý kuran nurlu özdün.

Sana dudak büken ukalalara, sen hiç aldýrmadýn,
Ýbadetlerine sarýlýp alnýný secdene kaldýrmadýn.

Okulun baþarýsý için arkadaþlarýna hep danýþtýn,
Öðrencilerin hayrýna çalýþan insanlarla tanýþtýn.

Okula öðrenci kazandýrmak için köy köy dolaþtýn,
Allah’ýn rýzasýný kazanmak için zorluklarý aþtýn.

Ýmtihan için hastalýðýna Hz. Eyüp gibi sabrettin,
Hasta haline bakmayýp okulunu aþkýna yar ettin.

Ömrün boyunca aðýr hastalýðýný hiç dert etmedin,
“Nasýlsýn hocam” deyince “Þükür Allah’a” dedin.

Acýlar içinde kývransan da sen Rabbinden yakýnmadýn.
Ýmtihan dünyasýnda þeytana uyup nefsine bakýnmadýn.

Müslüman kardeþini Allah için sayýp ve sevmeli,
Kardeþinin baþarýsý için de arkasýndan duâ etmeli.

Müslüman sevdiðini kardeþinin yüzüne söylemeli,
Ýslam’ýn kardeþlik köprüsünü ise sevgiyle kurmalý.

Rabbim! Kemal Bey’e saðlýk, sýhhat ve afiyet ver,
Ömrüne ömür, borçlarýna eda ve dertlerine þifa ver.

Kemal hocamý öðrencilerinin baþýndan eksik etme!
Onu, Ýmam Hatip Okulu camiasýndan eksik etme.

17.02.2011
Çekerek
Sosyal Medyada Paylaşın: