G/özü dalmýþtý karanlýða bir de zamana…
Sýrtýnda kambur yalnýzlýðý
(B)aþý kesilmeyen bir azapla
Ne içindeki duvarlarý delebilmiþ
Ne hayatýn duvarlarýndan atlayabilmiþti
Çekilip bir köþeye u-mutsuz
Sýðýnmýþtý s/onsuzluða…
Gün-ýþýðýyla yýkama derdindeyken gecenin karasýný
(G)öz-yaþý beyaz izler býrakýyordu
Siyahýn avucuna.
Yarým kal(ýn)mýþlýklarda
Zemheride u/yanýþlar s-ürerken
G/özü daldý karanlýða, bir de zamana ...
Tuzuyla y/akan tek cümle
Döküldü dudaðýndan
Meðer!
(G)özyaþý olmayanlar da varmýþ þu hayatta!…
.
.
.
Sen!
Ey! ‘beþ para etmez kahpe dünya’
“Alma mazlumun ahýný çýkar aheste aheste”
Sakýn unutma…