hayat tam geceyle gündüz arasý
ve kalabalýklar içinde
gözlerini kýsarak konuþuyor
düþlerimin kalabalýðý
ruhumun içsel girdaplarýnda devriliyorken
kaldýrým duvarlarý
kavuniçi ýþýklarýn ünlem çýkmazý
adým izlerime fýþkýrýyor
kavrýyorum ýþýðýn sessizliðini
hasret içen dudaklar gibi
kanat yapýp gövdeme
ulaþýyorum ötelere
bilesin ki bittiði yerdedir
sevda noktasý
seveceksen bütün yanlarýyla seveceksin insaný
her alacaya raðmen yaþayacaksýn
hissettiðin yürek sonsuzluðunu yaþamýn kollarýnda
.....