Dýþarýda
yine eskisi gibi fýr döndü
saatler ve dünya yine eskisi gibi...
Günler, haftalar, aylar düþüyor
her yiten günde çehresi sararan
takvimin avuçlarýndan
ve
mevsimler gelip geçiyor
haylaz, vurdum duymaz,
umarsýz yüzünden evrenin
yine eskisi gibi...
Gel gör ki
acý bir þurup gibi
bakýþlarýmda donmuþ o kapkara gün,
dört bir yanýmda katý bir suskunluk
kimi yaðmur altýnda
bir bahçede,
kimi hiçbir yerin ortasýnda
buluyorum kendimi...
Biçare...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.