sabah dolaþýr oldu saçlarýma alabildiðince güneþ dolar da oda az ötede düþen gülüþünü toplar ceplerim gözlerimi döker eteðime…
ellerim kalemim yabancý yanýmda gölgeler sandým sen, sandým ayak sesin tek kiþilik güneþ gölgeler telkin…
zaman geçti önümden içini çekerek nefesinle çizdiðin resim satýr arasý bir düþ daðýnýk içimde derli toplu bir odaydý aþk kapýsýný açtýkça daðýlan perdeleri gizli sözün koltuðuna oturur en çoksa geceleri…
gözlerin demli çay sabahýn keyfine içtiðim umut susam tanesi günle sallanýp duran salýncak en çok aþk sevmiþti oyunu yüzünde peçeli gölgeler hain bir gülümseme yerleþtirir belleðim iklimsiz küs keser kurdeleler…
elleri bir önceki kesik izi duvara bir tablo asýyor ellerin sevmek görmek anlamak arasý çerçevesini tutuyor ömür…
rengini bilmediðim rüzgâr dökülüyor çocukluðum karýþýyor denize umudu mavi basmalý tanýdýktý genzimde tuzu alýþýktý yanmasýna…
sahi kaç mevsim eskitir güneþ sabrýma belenmiþ saatler kaç çocuk aðlamasýdýr…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Neslihan YAZICILAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.