kanatsız şiir

masalýndayým
destursuz sevmelerin ayaküstü günahlarýnda
ðöðü emziririm
ruhuma soluk rüzgarýn keyfinde
sýr derinliklere ateþten çiçekler açar
en derin uykularý uyandýrýrm
aynada bulutlanýr gece
gözlerimin sevinçsiz uçurumuna
yanarým






cehennemin ipinde dans ediyor bahar
yapraðý dökülen aðaçlarýn iskeletinde biçimlenen gövdem
yüzünü bana çeviren ölümlerden ayýklarým çocuklarý
sabahlarýn aðrýyan yanlarýnda
eski zaman günlükleri
kanatsýz þiirin
beþiðini sallar ýþýk
hüzün ezgilerinde gemileri gezdiririm
düþlerin durgun dalgýnlýðý
mavi deniz yolculuklarýnda yoksun
pencerelere vurdukça burunlarý
nazlý anýlarýn çeþmesinden
su içiririm
aylý ayaklarýn serüveni baþlar
yeryüzünde








kendimi
kendi üstümde taþýyan melek olur yalanlarým
býraksam eteðimde dönen bulutlarý size
üzerime açýlan lambalarda
vakit vedaya soyunur
yine kýyamet
yine karanlýk düþer gölgelere
kýrýlýr dilimde uðuldayan sözler
selamsýz mevsimlere





dudaklardan öperken
doðan rüyalarým
uzaðým kalbimin içine
kalbimin içi gibi
siyah zenginliðe
hadi bir dað atýn
bir karýnca
sizden önce

büyüteyim sokaklarý












Sosyal Medyada Paylaşın: