kara

açýlýrken ellerim zamana,
kanayan yarasýný sardým
þafaðýna tutkun yýldýzýmýn...
sararmýþ yüzünden
korkan insanlarýn kaçýþýydý
çekimser bakýþlar.
bir vurgun güne aðlar
emek.
doðurgan zamanýn arifesinde
artýk duramaz
kan ter içindeki yürek...

sinsice pazarlanan
yaþam,
kirli çarþaflara düþen
kara kadar
karanlýk ve acý..
zincirinden boþanmýþ arzular,
uçarken
rüzgarýnýn götürdüðü kýyýlara.
ne yapsan da,
yazýlan
yazýlmýþtýr alýnlara...

þimdi,
paranýn aðýrlýðý
karanlýk devlerim kadar
güçlü ve heybetli.
ve tüm sevdalar da
paranýn yeþil rengi var...

züðürt bir insan tesellisidir,
leyla ile mecnun,
yusuf ile züleyha,
zamana gömülüdür
zincirine baðlý sevdalar...
bir gece vakti
efsanenin gölgesine sýðýnmýþ
iyi kalpli insanlarým
pusulasýz yol arar..

oysa,
sevdasýz gecelerin
açtýðý tomurcuk
vurgun günlerinin
karasýna düþman.
ve
beni bir karaya muhtaç eden düzen
yaþarken kýrmýzýyla
dünyasýna bin piþman....

01.06.2011 Mönchengladbach...

Sosyal Medyada Paylaşın: