Sen Benim Asi Yan’ýmsýn..
Ben Hüzün kokan Kelebek..
Bu Yürekten ilk kovuluþum deðil benim..
Cehennemi isterim sýcaðýnda..
Her Doðan Gün Ümidimi yok eden Tarafýmsýn…
Iþýk/sýzým…
Güneþ’in doðacaðýna inandýrsam da kendimi saflýðýmla,
Olmayacak dedirten düþman yanýmsýn..
Her gün bir yerini parçalýyorum Þiirlerin..
Kanýyor…
Susan, korkan , ürkek bir çocuk gibi
Okuyorum…
Kendimi her defasýnda inandýrdýðým
Yalansýn…
Gelmelerini tekrarlasam da
Gitmelerini ezberliyorum..
Þizofren bir istasyonda yazmaya cüret etmiþim..
Okumayý becerememiþ gibi.. Neyime yetmedi ki
Yine yazma saatimdeyim..
Yazýyorum kýrgýnlýðýmý..
Kýzgýnlýðýmý týrnak iþaretinin içine alýp
Karalýyorum.. Kara Tahta da adýn ..
Ne kadar karalanabilirse o kadar karalýyorum Seni..
Elim inat ettikçe
Yüreðim aklýyor…
Karalanmýyorsun..
Yaþanýlanlar unuttu yaþananý…
Ellerimde korkunç kan lekesi..
Ben öldüðümle kaldým…
Yaþanmamýþlýðýmla Öldüm…
Nevin Akbulut
YirmiYedi-Mayýs-2011-18:10
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.