Tut ki sevmedin beni, özlemesen de olur,
Hatta hiç durmadan sitemler etsen de,
Senden gelen her sitem, sevgi naðmeleridir,
Biliyorum sitem, sevgiden gelir,
Gitmeliydim, sevmediðimden deðil,
Ýnan çok sevmemdi gitme nedenim…
Doðru olaný buydu;
Yoksa temelli kaybedecektim seni,
Giderken sevindim mi sanýyorsun,
Bir kor yanar yüreðimde, o gün den beri,
Dinmedi çaðlamasý, birer þelale oldu gözlerim,
Ve her kimin yüzüne baksam, seni görür gibi olur,
Baþýmý önüme eðer yürür giderim…
Bir bilsen kopan fýrtýnalarý içimde,
Oysa kýrkikindi yaðmurlarý gibi,
Usul usul yaðmýþtýn yüreðime…
Unutmak istedim sana ait her þeyi,
Çýk git yüreðimden demek ama yapamadým,
Ne yüreðimden söküp atabildim ne de unutabildim...
Sel sularýna kapýlan bir dal çaresizliðinde,
Nasýl anlatsam sana doðru sürükleniþimi,
Dindiremediðim bir sýzý bu, dayanýlýr gibi deðil,
Volkanlar patlýyor yüreðimde, tarifi mümkün deðil...
Sadece seni ve sadece sen olduðun için, çok sevmiþtim
Var olduðunu bilmek yetiyordu, ayakta durmama,
Duyamasam da sesini ve nefesini, göremesem de yüzünü,
Hasretler büyütsem de gözlerindeki çocuksu tebessümüne,
Hep bendesin, benimlesin, benimsin... Diyemedim…
Bu da benim yüreðime en büyük ihanetim...
27/05/2011-Hatice Ak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.