MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Efsaneler Sultanı İstanbul
İrfan Yılmaz

Efsaneler Sultanı İstanbul




Mavi tülden peçeli Atlas’ýn yýldýzlarý,
Saklý Cennet bulmanýn hayaliyle yaþarlar.
Vakit þafak sökümü semavîdir hýzlarý,
Mor ötesi gücüyle gök kubbeyi aþarlar!
Dört yüz ýþýk yýlýný gerilerde býrakýp,
Yarýmadaya iner Süreyya’nýn kýzlarý.
Mavi tülden peçeli Atlas’ýn yýldýzlarý,
Büyülenip kalýrlar Boðaziçi’ne bakýp!
Sol yanýnda Rumeli saðýnda Anadolu,
Ýki derya arasý firuze bir su yolu...

Kuzeyde Karadeniz güneyde Marmara’yý,
Yýldýzlar göz kýrparak yedi tepeden izler.
Efsunkâr Boðaziçi yarmasaydý karayý,
Kýtalar ayrýlýrken kavuþmazdý denizler!
Yýllar su gibi akar zamanýn tünelinden,
Yýldýzlar terkedemez büyülü manzarayý.
Kuzeyde Karadeniz güneyde Marmara’yý,
Gören anne anlar ki bir þey gelmez elinden.
Her tepeye bir yýldýz saklayýp döner geri,
Haliç göz yaþý akar derler o günden beri!

Yýldýz tepelerine binlerce yýl sonrasý,
Kavimlerin keþfiyle Bizantion kurulur.
Antik Çað’da ýþýldar þehrin altýn tuðrasý,
Görenin aklý kalýr, iþitenler vurulur!
Taþý topraðý altýn buðusu miski amber,
Öyle bir þehir ki bu Hadis’tendir büþrasý.
Yýldýz tepelerine binlerce yýl sonrasý,
Asr-ý Saadet devri müjde veren Peygamber:
Fetholunur dediyse bir gün Konstantiniye,
Sekiz yüzyýlý aþkýn geciken fethi niye?

Bin dört yüz elli üçün yirmi dokuz mayýsý,
Þâhî toplarla çöktü Bizans ufkuna duhan!
Surlarý sele boðdu yeniçeri sayýsý...
Konstantiniye düþtü, Fatih: Sultan Mehmet Han.
Ey Ulubatlý Hasan! Al ipekten sancaðýn,
Yeni Çað’ý açýyor Bozoklar’ýn Kayý’sý.
Bin dört yüz elli üçün yirmi dokuz mayýsý,
Fitilini kül eder yaðý bitik çýrað’ýn.
Ne kutlu bir fetih ki yol açýp Rönesans’a,
Zulmet fedaîleri bakýp aðlar Bizans’a!

Ey kendi vatanýnda boynunu büken lâle!
Vuslata eren düþler hep Kerem Sahibi’nden.
Ýlk fetih þafaðýnda gülümsedin hilâle,
Ayyuk söküldü demek Brahma’nýn kâlbinden!
Kutlu fetih sonrasý: Okunan ilk ezanýn,
Eyüp Sultan da duyar sesi benzer Bilâl’e.
Ey kendi vatanýnda boynunu büken lâle!
Susmayacak ezanlar, müjdesidir fezanýn!
Tek inancý kucaklar cami, havra, kilise;
Eðer ki hoþgörünün kaynaðý Ýslâm ise.

Meþakkati dünyevî, mükâfatý Ruhanî;
Fatih’in duasýyla açýlýr Dersaadet.
Annenin gözyaþýndan saklý yýldýzlar hani...
Zümrüt Tepeleri’nde gizlidir yedi adet.
Fatih’in gözlerinde Kýzkulesi, Üsküdar;
Akþemsettin hýçkýrýr, aðlar Molla Gürânî.
Meþakkati dünyevî, mükâfatý Ruhanî;
Müjdelenen sultansýn, sevabýn ufkun kadar...
Hangi çaðda görülmüþ karadan yüzsün gemi,
Marmara’nýn ardýndan göl olacak... Ege mi?

Ey, Anka’nýn gözünden sevinçten düþen inci!
Ay ýþýðý altýnda Ay’dan parlaktýr yüzün.
Alemlerin ucunda yýldýzlarýn sevinci...
Gecelerin böyleyse nasýl olur gündüzün?
Temeli deprem kumu gizlenen bambaþka sýr,
Harca mücevher katan Mimar Sinan bilinci.
Ey, Anka’nýn gözünden sevinçten düþen inci!
Rüzgâr kanatlarýyla süzülürken beþ asýr;
Kýzýl akþam ufkunda Haliç’te her saniye,
Niçin suyla birlikte yanar Süleymaniye?

Müjdeleyen Kanunî, duyan Gülhane Parký;
Zafer çýðlýklarýyla yer oynardý yerinden!
Ne Itrî’den bir naðme, ne de Nedim’den þarký;
Dinlemeyen gönüller titremezdi derinden.
Köprülerin bu günden, Ayasofya geçmiþten;
Dört sülünü taþýrken neydi mehterin farký?
Müjdeleyen Kanunî, duyan Gülhane Parký;
Mehteran coþkusuyla ok fýrlardý kiriþten.
Yedi ceddine rahmet Sedefkâr Mehmet Aða,
Sultanahmet mührünü seninle vurdu çaða!

Volkan gibi püskürür fitneyle düþen þule,
Bir anda heba olur verilen onca emek.
Genç Osman’a aðlýyor, yýkýlsýn Yedikule;
Kalincer Kalesi’ne rahmet okuttu demek!
Baskýn ve isyanlarýn hepsi kara bir gündür,
Öfke sele dönüþmüþ, akýbeti meçhule.
Volkan gibi püskürür fitneyle düþen þule,
Hezarfen’in ödülü: Cezayir’e sürgündür!
Utancýndan silinsin tarih baþtan yazarsa,
Ýstanbul’un adýna yakýþmayan ne varsa.

Sükût ikrardan gelir, tarih mumla arýyor;
Fatih bir kez baþýný kaldýrsa mermer taþtan,
Yine sessiz çýðlýklar Ayyuk’a dek varýyor,
Ýstanbul’u yeniden fethedecek sil baþtan!
Boynu bükük lâleyi fetihle doðrultaný,
Belki gelir diyerek göz ufkunu tarýyor.
Sükût ikrardan gelir, tarih mumla arýyor,
Elem sana yakýþmaz Efsaneler Sultaný!
Simanda uçurumdur tek hüzün kýrýþýðýn,
Süreyya’nýn kandili kararmasýn ýþýðýn! ...
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.