Kýzýlca kýyametin ortasýnda üþürdü sevgim
Senin adýna ne çok þiir yazdým bilir misin ...
Gel, vur þimdi varsa yüreðin
Vur!
Bugün
Mýsýr piramitleri kadar dikim
Kehânetler saklýyorum yaþýmda
En büyük felaketlerle gel
Sars temel taþýmdan
Çivinin çiviyi söktüðü delik deþik bir duvarým
Yýkýlmam
Sanma gebe býraktýðýn ayrýlýkla vurursun beni
Acý, en derinime iþleyen mermi çekirdeði
Yakar, sýzlatýr, öldürmez
Aþýlýyým ayrýlýða
Aþinayým
Özlem yüreðimi sindirmez
Vur kirpiðimin ucundan
Aðlamam
Dudaðý bükülmüþ bir gülümsemedir panzehirim
Genzime akýttýðýn zehirle yanmam
Yýlan ol, zehirle sevgimi
Yalan ol, vur tüm gerçeklerimi
Lav ol, yak yýk köylerimi
Dere tepe peþinde gezsem
Kýyamete varmam
Son þanslarýn cesetlerini mumyalamadýk mý
Tuza yatýrdýk gülüþleri, sýzlar dillerimiz
Biz artýk kum fýrtýnasý deðiliz
Katýp kendini cehennemi rüzgara
Çarpýp durma tenime
Yolcuyum kendi cumhuriyetime,
Bitirdim sahra mahkûmiyetini
Yolumdan dönmem
Tren raylarýna serdim ümitleri
Ýlk durak Safa, son durak Merve
Zirveleri kar
Etekleri gelincik
Buz saçaklarý olup yaðma yoluma
Her oyununda sýyrýldým da bir oyunbozanlýkla
Soðuk yakar gelinciklerimi
Buz yanýðý keser tenimi
Solarým
Ýflah olmam
Kýzýlca kýyametin ortasýnda üþüdü sevgim
Senin adýna ne çok þiir yazdým bilmedin
Küçümseme!
Ölümden öte köyler gördüm
Sýcak þarap tadýnda sevdim, tarçýn kokulu
Yüreðimin sýcaðý yaþattý ölü sevdalarýmý
Buz saçaðý olup inersen yüreðime
Üþürüm,
Baharlarým biter, ben ölürüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.