Geceyi Üzerime Örtün

Geceyi üzerime ört Tanrým! Karanlýklarda sakla beni.
Gözümden eksilmeyen yaþlarý, silmekten usandým.
Karanlýðýn özgür dünyasýnda, dökülsün yaþlarým sessizce.
Ulu çýnarlarýn inleyen seslerine karýþsýn, hýçkýrýklar.
Aþk içinde aðlarken, beni kimse duymasýn.

Aynalara kýzgýným, þimdilerde.
Saklamadýlar beni, gün ýþýðýnýn ýstýrabýndan.
Baktýkça yüzüme, buðulu gözlerime,
Derin izler içinde, karþýmda hatýralar.
Ýnsafsýzca yansýmýþ, zalim aynalara.
Beni gecelerin örtüsü altýna sakla, Tanrým!
Yüreðimdeki sýzýlar aynalara yansýmasýn,
Aynalar karanlýða esir kalsýn.

Gecenin serinliðini üzerime ört, Tanrým!
Ateþler içinde yanan bedenim tiril, tiril titresin.
Karanlýðýn merhamet dolu sessizliðinde, ruhum dinlensin.
Kalbimin derinliklerine kazýlmýþ bir isim,
Özgürce dökülsün dudaklarýmdan.
Tabiatýn bin bir sesine, eþlik ederken haykýrýþlarým,
Kimse adýný duymasýn.
Aþkým, yüreðimde gizli kalsýn.

Beni gecelerin örtüsü altýna sakla, Tanrým!
Aydýnlýðýn, umuda koþan güzel duygularý,
Ýçimi acýtmasýn.
Gecenin uzayýp giden, derin saatlerinde,
Aþka esir yüreðim, uykular arasýnda sussun.
Sabah olmadan, topraklar öpsün bedenimi.
Bir gecenin karanlýðý, bir ömre bedel olsun.


Mehmet Macit
22.05.2011


Sosyal Medyada Paylaşın: