Senin yokluðunda; Gündüz vakti güneþi arýyor Gel de aydýnlansýn gözlerim Aðustosta buz kesiyor Gel de caným, ýsýnýversin ellerim…
Ne mavi, mavi Ne yeþil, yeþil Renkleri solmuþ dünyamýn Susmuþ en güzel naðmeler Sessizliðe gömülmüþ Güle hasret bülbüller… Gel de caným, þenlensin dört bir yaným…
Suya hasret toprak gibi Dudaklarým öpüþünü özler Neþesini kaybetti O çocuksu gülüþler… Gülün bi çare gülün suskun Umut biriktirmekten yorgun Hala yolunu gözler…
Gel de caným gülün solmasýn Gel be caným çok geç olmasýn…
GÜLÞEN KARADAÐ 18.05.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşen KARADAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.