BİZDE ÇOCUKTUK

Bizde çocuktuk bir zamanlar;
Çamurlarýn içinde düþe kalka büyüdük,
Çamurlarýmýz vardý…
Oyunlarýmýz vardý oyuncaksýz oynanan,
Oyuncaklarýmýz vardý parayla satýn alýnmayan…
Kiremit parçalarý, gazoz kapaklarý, çeliðimiz, çomaðýmýz….
Mahalledeki her evde,
Üç beþ ay arayla doðmuþ yaþýtdaþlarýmýz…

Masallarýmýz vardý,
Sonunda hep iyiliðin kazandýðý
Herkesin muradýna erdiði, kerevetine çýktýðýmýz…
Annemizin kuzusuyduk
Babamýzýn eþek sýpasý…
Zararsýzdý hep yaramazlýklarýmýz…

Yazlýk sinemalarýmýz vardý,
Hem de her mahallede…
Hiçbir filmi kaçýrmaz,
Hatta günlerce ayný filmi seyreder,
Bir sonrakini merakla beklerdik..
‘’Battal gazimiz, Keloðlanýmýz, Ayþeciðimiz’’ vardý…
Bizim çatýya bilet kesilmezdi.
Filmler çok güzeldi,
Ama sonunda herkes aðlardý…
Çivi gibi gazozlar babamdan,
Çekirdekler annemden,
Arada mis gibi kokan
Karpuzlar Zehra teyzeden…

Ýlkokul bitince;
Çocukluk ta bitiverdi iþte…
Okuyacaklar okula,
Okuyup da ne olacak denen kýzlar,
Çeyiz düzmeye annesinin dizinin dibine,
Haylazlar çýraklýða zanaat öðrenmeye…

Daha ortaokulda baþlamýþtýk,
Memleket derdine düþmeye.
Küçücük bedenimize inat,
Kocaman yüreklerimizle…
Gizli saklý ele geçen
Soluksuz okunup bitirilen kitaplarýn içinde,
Daha kendi arkamýzý kurtarmadan,
Memleket sýnýrlarýný da aþýp
Dünyayý kurtarma davasýna düþmüþ,
Aydýnlýk kovalayan beyinlerimiz vardý…

Biz de çocuktuk bir zamanlar;
Mutlu, koca yürekli, aydýnlýk beyinli,
Umut dolu…
Biz mi büyüdük dünya mý ufaldý
Sanki büyüyecek ne vardý?…

GÜLÞEN KARADAÐ 05.05.2010

Sosyal Medyada Paylaşın: