Sen gittikten sonra Ben bittim sandým Yaþayamam dedim Ama yaþadým Yaþamaksa yaþadýðým… Nefes aldým, su içtim Yemek yaptým, yedim Þiir okudum, þarký dinledim Sinemaya gittim film izledim… Çiçekleri suladým Gezdim tozdum Güldüm söyledim… Bir iki yeni arkadaþ edindim Çok bahsetmedim senden… Seni sormasýnlar diye Biraz uzak durdum Eski dostlardan sevdiklerimden… Yine de; Hiç yaþanmamýþ sayamadým Aklýmda kalan sen ile Giden seni düþündüm bazen Hangisi gerçekti diye sorular sordum… Baktým çýkamayacaðým iþin içinden Sorularý da susturdum… Anladým ki; Zaman ilaç deðilmiþ Oyalanmak nafile… Geçecek sandýðýn yara Kanar dururmuþ içten içe Anladým sustum… Ýçime kapandým Günler karardý Uykuya yenildim Geceler aðladý… Yaþamak deðilmiþ yaþadýðým Feryadým sessizdi Dualarým eksik Umutlarým yitik Geçecek zannettiðim Geçici deðil ebedi delilik…
GÜLÞEN KARADAÐ 17.05. 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşen KARADAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.