Küçük bir yürekte kocaman taht olurmuþ, Kaderin de ne ise o sana baht olurmuþ...
Ne çok severdim seni... Uyuyamazdým seni düþünmekten Oynayamazdým çocuklar gibi, Saf,temiz pýrýl pýrýl... Ýç dünyamý dolduracak kadar çok Masumane,beyaz bir sayfa gibi Beyaz bir çarþaf gibi Kirletilmemiþ duygularla Ne çok severdim seni...
Ne kadar üzülmüþtüm ayrý kalýnca Sandýmki kolsuz kanatsýz kaldýn Hep ne düþünürdüm biliyor musun? Senin kolun kanadýn olayým, arkanda olayým, saðýnda olayým,solunda olayým... Yanýnda ben olayým... Kaldýrabilir miydi bu kadar yükü bu küçük yürek? Bilmem ki belkide...
Yýllar sonra tek bir söz... Hepsini yitikliðe mahkum etti... Öldü biliyor musun küçük yüreðimdeki masumane düþler... soldu pýrýltýsý hayallerimin... Evet benimkisi toz pembe hayaller miþ... Hakkaten dostu dostun bir sözü öldürüyor, dostluðu öldürüyormuþ.... ya da bir suali... Kestim attým bende.. Soðudum..iteledim...uzaklaþtýrdým... Ben hakkýmý helal ettim... Onun da paþa gönlü bilir...
poyrazyeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
poyrazyeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.