Aþkýn býçaðý kördür önce
Saplandýðý yerde izi kertikli kalýr
Ayrýlýktan sonra bileylenir
Ucu sivrilir keskinleþtikçe
Kendiyle birlikte yürür yarasý
Her adýmda biraz daha artar acýsý
Ýç çekiþleri duyulmaz belki dýþarýdan
Sýzlar yýllar geçtikçe içerde biriken kan
Birkaç þiþe þarap ve gecelerdir uzayan
Yetmese de kapatmaya açýlan yaralarý
Alkol basarak uyuþturulur geçmeyen sancýsý
Varamaz eli ateþin ortasýna
Söndüremez sonsuz yanýþý
Suskundur yýðýlýr kuytularda
Baþý dumanlý, yüreði damgalý
Ýsyan edemez,
Kör býçaðýn sapýný tutan kanlý ellere
Ve söküp atsada saplandýðý yerden
Pas yapmýþtýr bir kere
Zehir ilerler gitgide derinlere
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.