Bazý çatýlarý tenhalaþtýrýr içindekiler
Hüznü derinleþtirir ýssýzlýk
Dýþarýdan bakýldýðýnda bulanýktýr camlar
Iþýkta gölgelenir sarmaþýklarýn örttüðü çardak
Kimsenin kavrayamadýðý bir boþlukta
Bakýmsýz aðaçlardan sarkar yalnýzlýk
Kapýdaki numara okunmayacak kadar silik
Ayak izleri kalmýþ bir fanin paspasta
Baki kalan taþ duvarlar ve gülerek bakan iki resim
Kýrmýzý kiremitleriyle dayanýrken yýllara
Nedir? Bu çatýlarý böyle kimsesizleþtiren
Kafamda düþünceler yankýlanýrken
Dayanamayarak çalsam zilleri
Yaralý bir iniltimi karþýlar beni?
Yoksa somurtkan anýlarla yumulmuþ gözler mi?
Zamanýn hiç uðramadýðý bu sokakta
Kýrýk dökük eþyalarda oturuyordu yalnýzlýk
Ve odalarýnda kendini arayan
Gözyaþlarý içinde bir çocuk
Hýrçýn ama hala elleri sýcacýk
Ýsyana renk renk mumlar yakýyordu
Ürperen kollarý savunmasýz
Üþüyen ayaklarý çýplak
Sakladýðý baharlara ulaþmasý imkânsýz
Kaybedilmiþ ne varsa?
Yumulu avuçlarýnda bir zamaný tutuyordu
Çekip çýkarmak istersin onu bu yerden
Paslý telleri aralayýp
Kan damlar tellerin parçaladýðý yaradan
Korkar ellerini tutmaya, uzanamaz
Yorgun bir askerliktir yaþanmýþlýk
Yel deðirmenleriyle savaþmaktan yýllanmýþ
Tahta atlarýn renkleri kamçýlanmaktan sararmýþ
Öyle bir amansýz sevda esmiþ ki?
Siyahýnda kýrmýzý güller kararmýþ
Rüzgâr alýnlarýnda býrakmýþ dudak izlerini
Bazý çatýlar dayanamaz yoksunluða
Üþür camlarý güneþin kollarýnda
Her yaðmurda içten içe erir kiremitleri
Ve ilk zelzelede çöküverir bir sonbahar gecesi
Not: hiç kimse yalnýz deðildir aslýnda
Ýçimizdeki çocuk var oldukça
Ve hiçbir çatý çökmez aslýnda
O çocuðu içimizde yaþattýkça
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.