aþkta dinlenmek ister okunmamýþ bir hikaye gibi
bahar bakýþlý þafaðýn izleri
hep ayný ritimde ayný sevdada
oysa
kýzýla bürünmüþ
zihnimdeki derin titreyiþ
sürüklüyor beni uzaklara sessiz ve kimsesiz
refakat ederken gözlerime ufuklar
ýssýz coðrafyalarda geziniyor bahar
böyle midir?
uçsuz bucaksýz evrende gidilen son nokta
neden bilmiyorum
yaþam kýrýntýlarýndaki bu hiçlik
özgün hevesleri dualarý sararken
yaðmurlarýnda kýrmýzý döneler
algýlarýma sinen dönemeçlerde
el pençe uzanýyor gözlerimdeki varlýk çemberi
bir gölgeyim artýk
þafaklara dökülen yaðmur esintisinde
....