Ruhumu içime dolayan suskunluk, yýkýk yollar gibi bakma gözlerime. Virane eriyor buz gibi ayaz kesen yüreðimde, yalnýzdan daha yalnýz bir ýssýzlýkla üþüyorum. Kalemim, kâðýdým, dilim, elim… Ölü topraklar gibi serpiliyor hislerime… Ruhumu yüreðine dolayan hissizlik, ne olur bakma gözlerime… Gözlerim gözlerinde solar, ruhum büsbütün sensizlik girdabýnda… Bile bile sensizliðin kor elbisesini giydim kefen niyetine bedenime. Ruhumu sende býraktým içimde kupkuru güzle ayrýlýyorum simsiyah bir geceye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yasemin YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.