Aðzýyla kuþ tutan denizlere benzettim kendimi yorulup baðdaþ kuruþumuzu zaman kýraathanesinde dilimizdeki çok küfürlü paragraflarý zayýf ayrýlýklarýn býraktýðý vurgu haritalarýný yüreðe düþen ölüleri ve seni…
sesiyle denizi uyandýran geminin ufkuna þileplerin salladýðý rüzgârýn çaðrýsýna direndim kýsa adýmlarýný resimledim sandallarýn deniz demektir dedim balýk kokulu bir adam bir deniz kaç insan için yaþam…
eski zaman filmlerinin gülüþüne benzettim kendimi siyah beyaz hüzün tezgahlarýna içten jönlerin kötü adamlarý huzura çaðýrdýðý beyaz perdeler þehriydi gönlümdeki yýkýntý uzun metrajlý yataklarýnda gecenin…
sen iskambil kaðýtlarýnda ararken aþk ikilisini ben denize a/zar attým kýrgýn bir manolya…
ezberleyemedik sevmesini!
Nevzat KONÞER Mayýs 11
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nevzat KONŞER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.