Dönülmez bir yoldur bizi yürüdüðümüz baþý, sonu belli þehri dünya hayat sokak...
Ben demedim billâhi gök kubbenin yanaðýnda öyle yazýyor...
Yani anlayacaðýmýz ayný yolun yolcularýyýz - biz - Kâh yýlký olup yarýþýyoruz zamanla kâh ayaðý sekili bir at sekiyoruz gizemli yolculukta her adýmda bir nefes eksiliyor ömrümüz...
Bunlarý biliyoruz diyorsunuz!
Peki... Neden?
Ýtiþe kakýþa omuz omuza mahþeri kalabalýkta sürtünüyor insanlýðýmýz insan yanýmýza?...
( Bu bir uyarý dikkat!)
Bir çakýmlýk sükûnet ya da öfke... ( tercih? )
Anýnda ayaklanýyor sinirler yayýlýyor bütün hücrelerimize kucaklaþmaya ve kavgaya amade tüm duyularýmýz tetikte...
Öfke aðýr basýyor farkýnda mýyýz?
Buz tutuyor sol myanýmýz bastýrýyoruz sükûtu derin sulara bir bardak suda kopuyor fýrtýna.
Eðri baktýn, düz baktýn komþunun tavuðuna taþ attýn bir karýþ topraðýma taþtýn yaptýn, yapmadýn zihnimizin içinde haylaz bir el çarpýyor bizi birbirimize... Uyanmýyoruz! Ne diye?
Oysa yüzlerimiz yabancý deðil ki yüzlerimize ayný arþa komþu ruhlarýmýz bedenlerimiz ayný topraða neden sýðmaz canlarýmýz ayakta dururken dünyaya? Ýki metre yer kovukta uzanýrýz boydan boya!... Ah! Biz...
Az ötede gözlerini öpüyor gözlerim gelecek korkulu bir çocuðun ve bir kadýn saçlarýna dolanmýþ eksik etekliði ürkek... Ve bir adam sorgulanmakta er kiþiliði hiddetinin
Ya uyuttuðumuz insan yanýmýz! ...
Kapýyý duvarlara vurmadan kafamý yumruklamadan dinliyorum kendi hiç sesimi öyle bir söz duyuyorum ki! Dilim lâl...
SEVGÝ
Bal dualar döküyor gökyüzünün gözleri uzanýp yýkasak bir an durup yüzümüzü
yayýlsa tüm evrene bulaþýcý bir hastalýk olsa Sevgi...
VARIM
ya siz? ...
A.Ýlayda Beydemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzzam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.